تصاویر پیش رو به هیچ وجه عکس های حرفه ای نیستند؛ این عکس ها از آلبوم های شخصی به دست آمده است. تصاویری که از زندگی واقعی خانواده های طبقه متوسط شوروی در سال های دهه 20 تا 50 قرن گذشته توسط خودشان ضبط شده است و بی شک آنها را نمی توان با کیفیت عکاسی حرفه ای مقایسه کرد، چرا که بیشتر این عکس ها توسط افراد آماتور گرفته شده است. اما ویژگی این تصاویر، مستند بودن آنها می باشد و بازتاب نسبتا دقیقی از زندگی در آن سال ها به مخاطب ارائه می کند. این عکس ها به خوبی گویای محیط زندگی، لباس و حتی حال و هوای مردمان شوروی است. شاید این نوع تصاویر بهتر از هر مورخ، تبلیغاتچی دولتی یا کارشناس و تحلیل گری واقعیت ها را نشان دهند.
کودکان در اواسط دهه 20 برای اولین بار با کتاب های درسی؛ حکومت شوروی برای اولین بار در جهان آموزش همگانی را نهادینه کرد.
جشن بهار و روز کار یکم می 1926 شهر چری پاویتس روسیه؛ در کنار تریبون، کودکان بی خانمان، معضل اجتماعی دوران جنگ داخلی به چشم می خورند. این مشکل تنها در آغاز دهه 30 کنترل شد.
سفر استانی کارمندان حزب کمونیست در سال 1928 میلادی به سرزمین (استان) کراسنایارسک؛ در دهه 20 هر کسی کت و شلوار نداشت. اما در کمد لباس کارمندان حزب کمونیست، همیشه دو پیراهن بلند وجود داشت که نوعی فرم نظامی بود و روی آن کمربند بسته می شد.
جشن خانوادگی، سالهای دهه های 20 تا 30
عکس یک خانم روس، مسکو 1930
گروهی از مردم، 1930
شورای روستایی در منطقه پاولو-پاسادسکی استان مسکوفسکایا، ابتدای دهه 30
اتومبیل چوب سوز، 1931 طراحان علاقمند دهه 30، در آن دهه اتحادیه جماهیر شوروی با کمبود منابع نفتی روبرو بود. تمام ذخیره نفتی کشور در حوضه نفتی قفقاز بود. حوضه های نفتی تاتارستان و سیبری در دهه های 40 و 50 کشف شدند. تا قبل از آن شوروی با کمبود شدید متخصصان زمین شناسی، ماشین آلات و دستگاه ها و مهندسان روبرو بود. تنها در دهه 30 این کمبود ها برطرف شد.
گروه کارگری نمونه در پروژه ساخت کارخانه ذوب آهن کوزنیتسکی، شهر نوواکوزنیتسک ۱۹۳۲
یک خانواده از شهر لنینگراد ۱۹۳۰- ۱۹۳۱ افراد تحصیلکرده و متخصصان در آن سالها درآمد خوبی داشتند.
تفریح آبی، استان کیروفسکی ۱۹۳۲-۱۹۳۶
آوریل ۱۹۳۴، گروه کارگران تعاونی غیر دولتی کشاورزی موسوم به آرتل در یک شهرستان دور افتاده منطقه سیبری در دوران سوسیالیستی شوروی به جز تشکیلات اداره کشاورزی و دامپروری که به شکل تعاونی اداره می شد، بیش از ۱۱۴ هزار کارگاه های تولیدی وجود داشت که دو میلیون نفر در آنها مشغول به کار بوده اند. سهم این کارگاه ها ۶ درصد از کل تولید ناخالص ملی اتحادیه شوروی بوده است. ۴۰ درصد ازتولید مبلمان، ۷۰ درصد از ظروف فلزی، ۳۵ درصد از لباس های بافتنی و تقریبا ۱۰۰ درصد از تولید اسباب بازی در کشور را به خود اختصاص داده بودند.
گروه گشت توریستی در جاده نظامی گرجستان ۱۹۳۴ برنامه های گروهی دولتی که در دوران روسیه تزاری غیر قابل تصور بود.
بعد ازیک شنای دلچسب و شاد، اواسط دهه ۳۰
کارگران تعاونی کشاورزی، استان کیروفسکایا، ۱۹۳۲-۱۹۳۶
منطقه کالومینسکی، اواسط دهه ۳۰
استراحتگاه باگدانوسکی، استان آرلوسکایا، ۱۹۳۵ از فعالیت های ورزشی در کل شوروی حمایت می شد، افراد زیادی ورزش می کردند و مهارت های ورزشی مختص ورزشکاران حرفه ای نبود و به اعضای تیم ملی محدود نمی شد.
دانش آموزان هنرستانی، ۱۹۳۵ لباس فرم دانش آموزان را دولت می داد. در کشوری که تا چندی قبل مردمان عادی کفش حصیری می پوشیدند و خواندن و نوشتن نمی دانستند، تغییرات خیلی گسترده بود.
جوانان دهه ۳۰ پس از قبولی در آزمون آمادگی برای کار و دفاع یا بهداشت به آنها نشان های ویژه ای اهدا می شد.
بازی نیمکت در اردو های پیونری، ۱۹۳۷ کودکان در ایام تعطیلات تابستان به صورت رایگان در کمپ های دانش آموزی مشغول فعالیت های تفریحی، آموزشی و ورزشی می شدند.
ماشین های برف رو روی یخ رودخانه ولگا در کنار پل کاناودینسکی، اواسط دهه ۳۰ تکنولوژی های برتر در آن عصر در اختیار شوروی قرار داشت و بیشتر در صنایع نظامی استفاده می شد.
«ورا والوشینا» در تاریخ یکم اکتبر ۱۹۴۱ وی ورزشکار و مدل زیبای شوروی بود که از روی ظاهر او مجسمه عریانی را در شهر مسکو بنا کردند. این مجسمه 12 متری در زمان جنگ از بین رفت. والوشینا توسط سربازان آلمانی اسیر و در نهایت اعدام شد.
دانشجویان رشته زمین شناسی، مسکو ۱۹۳۷
تعدادی از اعضای اتحادیه جوانان کمونیست لنینی( کامسامولس) کمونیست ها و اعضای این اتحادیه اجازه داشتن اسلحه را داشتند.
اعضای یک خانواده روستای مدرن در جمهوری خاکاسیا، روسیه ، ۱۹۳۹ دوچرخه در جمهوری های اتحادیه شوروی تبدیل به وسیله مشترک همگان شده بود. همه می توانستند برای خود و همه بچه های خودشان دوچرخه تهیه کنند، در آن سالها در کشورهای غربی دوچرخه هنوز وسیله گران قیمتی بود. سطح زندگی مردم در شوروی از سال ۱۹۳۹ تا اواخر ژوئن ۱۹۴۱ رو به رشد بود.
در میان خرابه های خانه پدری، استان مسکوفسکایا، ۱۹۴۲
مراسم سوگند نظامی، ۱۹۴۴
مدرسه روستایی در استان والاگودسکایا، ۱۹۴۷ در تصاویر مربوط به سالهای نخست بعد از جنگ، هنوز در چهره ها ترس و نگرانی ناشی از زندگی سخت دیده می شود. خیلی از این کودکان پدر و مادر یا دیگر نزدیکان خود را در جنگ از دست داده بودند.
پسر بچه های روستایی، ۱۹۴۷
دانش آموزان یک کلاس روستایی، اواخر اکتبر ۱۹۴۸
در کلاس درس مدرسه ای در مسکو، ۱۹۵۰
پشت میز کار در اداره، ۱۹۴۹
جشن انقلاب اکتبر، ابتدای دهه ۵۰
اعضای تحریریه روزنامه محلی در استان ولادیمیرسکایا روسیه در حال گوش کردن به اخبار رادیو، اوایل دهه ۵۰
جمعی از شهروندان کااوناس، لیتوانی، ۱۹۵۰
مرد جوان، اوفا، روسیه، ۱۹۵۳
پسران روستایی، روستای چوپاخینو، استان آرلوفسکایا، ۱۹۵۳
آماده کار و دفاع از میهن، روز آزمون گ. ت. او. ۱۹۵۴
پیک نیک با گرامافون، اواخر دهه ۵۰
دختر بچه ای به نام نادیا، اواسط دهه ۵۰، مسکو
باشگاه تیراندازی ”دینامو” ۱۹۵۵
خانواده پر جمعیت یک کارگر کادر کارخانه ”اکتبر سرخ” در آپارتمان نوساز خود، مسکو، ۱۹۵۶ مهدکودک، مدرسه، خدمات درمانی و دانشگاه تماماً دولتی در آن دوران باعث می شد تا نگرانی چندانی از افزایش جمعیت خانواده وجود نداشته باشد.
پسر بچه ها، شهر کالمنا، روسیه، ۱۹۵۸
برنامه چشیدن آب های معدنی، ۱۹۵۷ کیسلاودسک، روسیه
آپارتمان یک خانواده کی یفی، اوکراین، ۱۹۵۷
دستگاه فروش عطر و ادکلن، دهه ۵۰ از سال های دهه ۵۰ در فروشگاه های بزرگ دستگاه هایی پدیدار شد که تا قبل از اصلاحات خروشوف، در ازای ۱۵ کوپیک به مشتری ها عطر و ادکلن می زد.
+ نوشته شده در پنجشنبه نوزدهم بهمن ۱۳۹۶ ساعت ۶:۵۰ ب.ظ توسط محمد هزاری ویزنه تالش آستارا
|
محمدهزاری ویزنه تالش