از آن جمله می‌توان از جنگ جهانی دوم که در سال (1941 تا 1945) بین اتحاد جماهیر شوروی علیه آلمان نازی و متحدان آن (بلغارستان، مجارستان، ایتالیا، رومانی، اسلواکی، فنلاند، کرواسی) نام برد.

22 ژوئن سال 1941 در ساعت 4 صبح آلمان و متحدان آن به اتحاد جماهیر شوروی حمله کردند که این هجوم باعث آغاز جنگ جهانی دوم شد.

در آن زمان هیچ کس نمی‌دانست که در تاریخ بشریت این جنگ به عنوان خونین‌ترین رویداد تلخ تاریخی در تاریخ جهان ثبت می‌شود.

هیچ کس نمی‌دانست که همراهی زنان و کودکان با جنگجویان، زمین را از وجود فاشیستها پاک می‌کند و این تلاش 1418 روز و شب جنگ میان نازی‌ها و سربازان شوروی، حیات بیش از 26 میلیون انسان را از بین برد.

در این جنگ غافلگیرانه 360 هزار نفر از قرقیزستان در جنگ با آلمان نازی شرکت داشتند و ایستادگی مردان شجاع این منطقه به همراه دیگر کشورهای شوروی سابق سرانجام باعث پیروزی این جنگ در 9 می سال 1945 به نفع این کشورها شد که در حال حاضر نیز از این تاریخ به عنوان روز پیروزی در قرقیزستان و دیگر کشورهای منطقه یاد می‌شود.

«آبیراف جمعه‌بیک» یکی از سربازان جنگ جهانی دوم در قرقیزستان در مصاحبه با خبرنگار خبرگزاری فارس در  بیشکک در مورد این جنگ  سخنانی را بیان کرد.

جمعه‌بیک در خاطرات خود اظهار داشت: پیامد جنگ برای مردم در قرقیزستان که اکثرا صلح طلب هستند سخت و طاقت فرسا بود و در حال حاضر 639 سرباز از زمان جنگ جهانی دوم در قرقیزستان حضور دارند که هر سال در جشن پیروزی شرکت می‌کنند.

کهنه سرباز قرقیز ادامه داد: براساس آخرین آمارها در سال 2015 اکنون 123 نفر از این سربازان از دنیا رفته‌اند و امروزه در شهر بیشکک 233 سربازان در استان «چوی»، «تالاس»، «ایسیک‌کول»، «نارین»، «اوش» و «جلال‌آباد» زندگی می‌کنند.                                          

این سرباز 94 ساله در خاطرات خود عنوان کرد: وقتی جنگ شروع شد من 16 سال داشتم که در ماه اکتبر سال 1942 از استان نارین به همراه 500 نوجوان برای حضور در ارتش به پایتخت فرستاده شدیم و  پس از آن برای جنگ با آلمان‌ نازی به روسیه رفتیم.

وی گفت: در آنجا 6 ماه برای استفاده از سلاح آموزش داشتیم و در هفتمین ماه وارد میدان جنگ شدیم. جنگ خیلی سخت بود در حالی که روزها با وسایل همراه که در حدود 16 کیلوگرم بود حرکت می‌کردیم گاهی حتی به مدت 3-4 روز گرسنه بودیم.

جمعه‌بیک در ادامه به استرس‌ها و هیجانات ناشی از جنگ اشاره کرد و افزود: در آن زمان به دلیل حجم زیاد فشارها و نبود تدابیر لازم از روشهای غیر منطقی برای کاهش ترس در برابر اسلحه و آتش سنگین دشمن استفاده می‌کردند و اصولا غذای ما نان، فرنی و سوپ بود.

وی در در ادامه افزود: در جنگ جهانی دوم حجم زیاد کشته‌شدگان به حدی بود که ما شاهد دفن سربازان به صورت گروهی بودیم و این  موضوع برای ما رنج آور بود.

جمعه‌بیک با بیان سخت بودن فضای حاکم در زمان جنگ جهانی دوم ادامه داد: علیرغم تمام تلاش برای زیستن پس از چند ماه زخمی شدم و 6 ماه در بیمارستان بستری بودم در حالی که فضای بیمارستان از میدان جنگ دلخراش‌تر بود چون هر روز دوستان و هموطنانم از دنیا می‌رفتند.

کهنه سرباز قرقیز افزود: در سال 1945 اتحاد جماهیر شوروی بر آلمان پیروز شد و من به کشور خودم بازگشتم و از آن موقع به کشاورزی و دامداری مشغول هستم و از زندگی در آرامش و در کنار خانواده لذت می‌برم.        

جمعه‌بیک 94 ساله دارای 2 پسر و یک دختر، 30 نوه و 10 نبیره می‌باشد.