اسامی جدید وقدیم بزرگراه هاوخیابان ها ومیادین شهر تهران بزرگ

بزرگراه آل‌احمد = بزرگراه فرح‌زاد

بزرگراه آیت‌الله سعیدی = بزرگراه شهیاد

بزرگراه چمران = پارک وی

بزرگراه حقانی = جهان کودک

بزرگراه مدرس = بزرگراه شاهنشاهی

بلوار کشاورز = آب کرج = بلوار الیزابت

خیابان  وحید دستجردی = ظفر

خیابان 15 خرداد = خ بوذرجمهری

خیابان 16 آذر = 21 آذر

خیابان 17 شهریور = خیابان شهناز و شهباز

خیابان آزادی = خیابان آیزونهاور

خیابان استاد حسن بنا = مجیدیه

خیابان اسکندری شمالی = اردشیر بابکان

خیابان اقبال لاهوری = دکتر اقبال

خیابان امام خمینی = خیابان سپه

خیابان امیرکبیر = چراغ برق

خیابان انقلاب = شاهرضا

خیابان آیت الله مدنی = نظام آباد

خیابان باهنر = نیاوران

خیابان برادران سلیمانی = حکمت 

خیابان برادران مظفر = صبا

خیابان بشیری = امیربهادر

خیابان بهشتی = عباس آباد

خیابان پاتریس لومومبا  = خیابان ولیعهد

خیابان پاسداران = خیابان سلطنت‌آباد

خیابان پیروزی = خیابان فرح‌آباد

خیابان پیروزی = نیروی هوایی

خیابان توحید = خیابان کندی

خیابان جانبازان = گلبرگ

خیابان جمهوری = خیابان شاه

خیابان جمهوری از تقاطع مخبرالدوله تا بهارستان = شاه آباد

خیابان چراغ برق = چراغ گاز

خیابان حجر بن عدی = تیرانداز= تهرانپارس

خیابان خالد اسلامبولی = خ وزرا

خیابان خدامی = بیژن

خیابان خرمشهر = آپادانا

خیابان رجایی = جاده آرامگاه

خیابان زمرد(پاسداران) = ناطق نوری

خیابان سپهبد قرنی = فیشرآباد

خیابان ستارخان = خیابان تاج

خیابان سعدی = لختیها (قبل انقلاب تغییر کرده بود)

خیابان سمیه = خیابان ثریا

خیابان سهروردی = فرح

خیابان سید جمال اسدآبادی = یوسف آباد

خیابان شریعتی = خیابان کوروش کبیر

خیابان شهید باهنر = نیاوران

خیابان شهید بهشتی = عباس‌آباد

خیابان شهید دیباجی = خ اختیاریه

خیابان شهید فلاحی = زعفرانیه

خیابان شهید فیاضی = فرشته

خیابان شهید لواسانی = خ فرمانیه

خیابان شهید وحید دستجردی = ظفر

خیابان شهید کلاهدوز = خ دولت

خیابان شیرازی = شیراز

خیابان صابونچی = مهناز 

خیابان طالقانی = خیابان تخت جمشید

خیابان عباسپور = توانیر

خیابان فاطمی = خیابان آریامهر

خیابان فدائیان اسلام = خیابان سپهبد رزم‌آرا

خیابان فلسطین = کاخ 

خیابان قائم مقام فراهانی = شاه عباس

خیابان قرنی = خیابان زاهدی

خیابان لواسانی = فرمانیه

خیابان مجاهدین اسلام = خ ژاله

خیابان مدنی = نظام آباد

خیابان مصدق = خیابان پهلوی

خیابان مصطفی خمینی = سرچشمه

خیابان مطهری = خیابان تخت‌طاووس

خیابان مفتح = روزولت

خیابان مقدس اردبیلی = خ پسیان

خیابان میرداماد = بلوار پهلوی

خیابان میرزای شیرازی = نادرشاه

خیابان نامجو = گرگان

خیابان نجات الهی = ویلا

خیابان نوفل لوشاتو  = خیابان چرچیل

خیابان وحدت اسلامی = شاهپور

خیابان کارگر جنوبی = سی متری

خیابان کارگر شمالی = امیر آباد( فرح)

خیابان کلاهدوز = دولت

خیابان30 تیر = قوام السلطنه

سعادت آباد = کوی مکانیر

شهرک قدس = شهرک غرب

فلکه(میدان) صادقیه = آریاشهر

میدان 15خرداد = ارک

میدان 7 تیر = میدان بیست و پنج شهریور 

میدان آزادی = میدان شهیاد

میدان استقلال = چهار راه مخبرالدوله (میدان بود)

میدان امام حسین = میدان فوزیه و بعدا میدان شهناز

میدان امام‌خمینی = توپخانه

میدان انقلاب = میدان 24 اسفند

میدان بهمن = کشتارگاه

میدان توحید = میدان کندی

میدان جمهوری = میدان محمدرضا شاه

میدان حر = میدان باغشاه

میدان حر = میدان سپه

میدان رازی = گمرک

میدان شمشیری = میدان فرحناز

میدان شهدا = میدان ژاله

میدان فلسطین = میدان کاخ

میدان قدس = دربند

میدان قیام = اعدام

میدان نامجو = میدان ثریا

میدان ولیعصر = میدان ولیعهد

کوی نصر = گیشا

چندین مکان تهران که بنا مهایی نامیده می شوند

سید خندان

سید خندان نام ایستگاه اتوبوسی در جاده قدیم شمیران بوده است. سیدخندان پیرمردی دانا بوده که پیش گویی‌های او زبانزده مردم در سی یا چهل سال پیش بوده است. دلیل نامگذاری این منطقه نیز احترام به این پیرمرد بوده است.
فرمانیه

در گذشته املاک زمینهای این منطقه متعلق به کامران میرزا نایب‌السلطنه بوده است و بعد از مرگ وی به عبدالحسین میرزا فرمانفرما فروخته شده است.

فرحزاد

این منطقه به دلیل آب و هوای فرح انگیزش به همین نام معروف شده است.

شهرک غرب

دلیل اینکه این محله به نام شهرک غرب معروف شد ساخت مجتمع های مسکونی این منطقه با طراحی و معماری مهندسان آمریکایی و به مانند مجتمع های مسکونی آمریکایی بوده و در گذشته نیز محل اسکان بسیاری از خارجیها بوده است.

آجودانیه

آجودانیه در شرق نیاوران قرار دارد و تا اقدسیه ادامه پیدا میکند. آجودانیه متعلق به رضاخان اقبال السلطنه وزیر قورخانه ناصرالدین شاه بوده، او ابتدا آجودان مخصوص شاه بوده است.

اقدسیه

نام قبلی اقدسیه (تا قبل از 1290 قمری) حصار ملا بوده است. ناصرالدین شاه زمینهای آنجا را به باغ تبدیل و برای یکی از همسران خود به نام امینه اقدس (اقدس الدوله) کاخی ساخت و به همین دلیل این منطقه به اقدسیه معروف شد.

جماران

زمینهای جماران متعلق به سید محمد باقر جمارانی از روحانیان معروف در زمان ناصر الدین شاه بوده است. برخی از اهالی معتقدند که در کوههای این محله از قدیم مار فراوان بوده و مارگیران برای گرفتن مار به این ده می آمدند و دلیل نامگذاری این منطقه نیز همین بوده است و عده ای هم معتقدند که جمر و کمر به معنی سنگ بزرگ است و چون از این مکان سنگ‌های بزرگ به دست می آمده ‌است‌، آن‌جا را جمران‌، یعنی محل به‌دست آمدن جمر نامیده‌اند.

پل رومی

پل رومی در واقع پل کوچکی بوده که دو سفارت روسیه و ترکیه را هم متصل می کرده است. عده‌ای هم معتقدند که نام پل از مولانا جلال‌الدین رومی گرفته‌شده است‌.

جوادیه (در جنوب تهران)

بسیاری از زمینهای جوادیه متعلق به آقای فرد دانش بوده است که اهالی محل به او جواد آقا بزرگ لقب داده بودند.. مسجد جامعی نیز توسط جواد آقا بزرگ در این منطقه بنا نهاده است که به نام مسجد فردانش هم معروف است..

داودیه (بین میرداماد و ظفر)

میرزا آقاخان نوری صدر اعظم این اراضی را برای پسرش‌، میرزا داودخان‌، خرید و آن را توسعه داد. این منطقه در ابتدا ارغوانیه نام داشت و بعدها به دلیل ذکر شده داودیه نام گرفت‌. 

درکه

اگر چه هنوز دلیل اصلی نامگذاری این محل مشخص نیست اما برخی آنرا مرتبط به نوعی کفش برای حرکت در برف که در این منطقه استفاده می شده و به زبان اصلی «درگ» نامیده می شده است دانسته اند.

دزاشیب (در نزدیکی تجریش)

روایت شده است که قلعه بزرگی در این منطقه به نام « آشِب » وجود داشته است و در گذشته نیز به این منطقه دزآشوب و دزج سفلی و در لهجه محلی ددرشو میگفتند.

زرگنده

احتمالا دلیل نامگذاری این محل کشف سکه ها و اشیاء قیمتی در این محل بوده است. در گذشته این منطقه ییلاق کارکنان روسیه بوده است.

قلهک

کلمه قلهک از دو کلمه "قله‌" و "ک‌" تشکیل شده است که قله معرب کلمه کله‌، مخفف کلات به معنای قلعه است‌. عقیده اهالی بر این است که به دلیل اهمیت آبادی قلهک که سه راه گذرگاه‌های لشگرک‌، ونک و شمیران بوده است‌، به آن( قله- هک) گفته شده است‌.

کامرانیه

زمین‌های این منطقه ابتدا به میرزا سعیدخان‌، وزیر امور خارجه‌تعلق داشت، و سپس کامران میرزا پسربزرگ ناصرالدین شاه‌، با خرید زمین‌های حصاربوعلی‌، جماران و نیاوران‌، اهالی منطقه را مجبور به ترک زمین‌ها کرد و سپس آن جا را کامرانیه نامید. 

محمودیه ( بین پارک وی و تجریش یا ولیعصر تا ولنجک)

در این منطقه باغی بوده است که متعلق به حاج میرزا آقاسی بوده است و چون نام او عباس بوده آنرا عباسیه میگفتند. سپس علاءالدوله این باغ بزرگ را از دولت خرید و به نام پسرش‌، محمودخان احتشام‌السلطنه‌، محمودیه نامید.

نیاوران

نام قدیم این منطقه گردوی بوده است و برخی معتقدند در زمان ناصرالدین شاه نام این ده به نیاوران تغییر کرده است به این ترتیب که نیاوران مرکب از "نیا" (حد، عظمت و قدرت‌) ؛"ور" (صاحب‌) و "ان‌" علامت نسبت است و در مجموع یعنی کاخ دارای عظمت‌.

ونک
نام ونک تشکیل شده است از دو حرف (ون‌) به نام درخت و حرف (ک)که به صورت صفت ظاهر می‌شود.

یوسف آباد

منطقه یوسف آباد را میرزا یوسف آشتیانی مستوفی‌الممالک در شمال غربی دارالخلافه ناصری احداث کرد و به نام خود، یوسف آباد نامید. 

پل چوبی

قبل از این که شهر تهران به شکل امروزی خود درآید، دور شهر دروازه هایی بنا شده بود تا دفاع از شهر ممکن باشد. یکی از این دروازه‌ها، دروازه شمیران بود با خندق‌هایی پر از آب در اطرافش که برای عبور از آن‌، از پلی چوبی استفاده می‌شد. امروزه از این دروازه و آن خندق پر از آب اثری نیست‌، اما این محل همچنان به نام پل چوبی معروف است.

شمیران

نظریات مختلفی درباره این نام شمیران وجود دارد. یکی از مطرح ترین دلایل عنوان شده ترکیب دو کلمه سمی یا شمی به معنای سرد و « ران » به معنای جایگاه است و در واقع شمیران به معنای جای سرد است. به همین ترتیب نیز تهران به معنای جای گرم است.همچنین در نظریه دیگری به دلیل وجود قلعه نظامی در این منطقه به آن شمیران می گفتند و همچنین برخی نیز معتقدند که‌ یکی از نه ولایت ری را شمع ایران میگفتند که بعدها به شمیران تبدیل شده است.

گیشا

نام گیشا که در ابتدا کیشا بوده است برگرفته از نام دو بنیانگذار این منطقه (کینژاد و شاپوری) میباشد.

منیریه (در جنوب ولیعصر)

منیریه در زمان قاجار یکی از محله های اعیان نشین تهران بوده و گفته شده نام آن از نام زن کامران‌میرزا، یکی از صاحب ‌منصبان قاجار، به نام منیر گرفته شده‌است 

سربالایی های تهران

 

تهران در کنار همه شلوغی، ترافیک و هیاهو، اماکن دیدنی زیادی دارد. ما همیشه عادت کرده‌ایم بعد از شنیدن عبارت «مکان دیدنی» یاد اماکن تاریخی یا موزه‌ها بیفتیم، اما این بار منظور، تفرجگاه‌هایی است که دورادور شهری مثل پایتخت را احاطه کرده‌اند. رود‌-دره‌های تهران، بخشی از این تفرجگاه‌ها هستند. به خصوص که تمام مناطق ییلاقی و روستاهایی که در ادامه دره‌های بزرگ تهران قرار دارند، همچنان با بهار و تابستانی خنک و آب و هوایی بهتر از تهران، بسیاری از مردم را به سوی خود می‌کشانند.

دارآباد

رودخانه دارآباد، شرقی‌ترین رودی است که از رشته کوه توچال وارد تهرانمی‌شود. این دره که از لحاظ ساختار طبیعی از خصوصیات منحصر به فردی برخوردار است، در منتهی‌‌الیه شمال شرق تهران قرار دارد و در واقع آخرین دره مشرف به تهران از سمت شمال شرق به حساب می‌آید. همچنین در مقایسه با سایر دره‌های مشرف به تهران مانند سنگون، درکه و دربند از مزایای کوهنوردی بیشتری برخوردار است. این رودخانه از داخل روستای دارآباد عبور کرده و پس از بزرگراه ازگل در جنوب آن در کنار بزرگراه دارآباد (امام علی) به‌صورت سرپوشیده جریان می‌یابد.

دره دارآباد در روزهای پنجشنبه بیشتر مورد مراجعه عموم قرار می‌گیرد و روزهای جمعه نیز استفاده‌کنندگان از این دره بیشتر جوانان هستند. مسیر کوهنوردی این روددره سال گذشته توسط شهرداری تهران بازسازی و مبلمان مناسبی در این مسیر نصب شد. در این مسیر شما می‌توانید از آبشار غلاک، آبشار چال پونه، آبشار چال مگس، آبشار کبوترخوان و آبشار دم‌اسبی و چشمه‌های درازلش، آب حیات و چهون و... و باغچه خلیل هم دیدن کنید.

گلابدره

رودخانه گلابدره از ارتفاعات شمال تهران سرچشمه می‌گیرد و پس از پیوستن به رود دربند به سمت جنوب شهر حرکت می‌کند. این رودخانه در شمال شرق تهران و در منطقه یک شهرداری قرار دارد. در گذشته این محل پر از گل‌های خوشبو و درختان سیب گلاب خودرو بود که به همین دلیل آن را گلابدره می‌نامیدند. همچنین گلابدره از جمله ییلاق‌های خوش آب و هوای شمال شرقی شهر تهران است. ‌این دره از سمت غرب با امامزاده قاسم(ع) و از شرق با دره دربند همسایه است.در حال حاضر این دره یکی از نقاط دیدنی و تفریحی تهران به حساب می‌آید. شهروندان و مسافرانی که تعطیلات نوروز را برای پیاده‌روی در گلابدره انتخاب می‌کنند، می‌توانند از مرقد امامزاده قاسم(ع) هم دیدن کرده و این مقبره را زیارت کنند. برای این کار می‌توانید ماشین‌های شخصی باغ شاطر یا امامزاده قاسم را سوار شوید. اگر در این منطقه به دره وزباد برسید می‌توانید در آرامش این منطقه به استراحت بپردازید. از اینجا نیز می‌توانید بعد از گذر از دره به اردوگاه کلکچال برسید که این امر شناخت خوب منطقه را می‌طلبد.

دربند

دربند از دهکده‌های قدیمی شمیران واقع در شمال باغ سعدآباد است. محله دربند از مناطق خنک و گردشگری تهران است. دربند در ارتفاع 1700متری از سطح دریا نقطه آغازین یکی از راه‌های اصلی صعود کوهنوردان به البرز مرکزی است. کوره‌راهی که از دربند آغاز می‌شود به آبشار دوقلو و پناهگاه شیرپلا ختم می‌شود. دره‌های اصلی رودخانه دربند عبارتند از: دره اوسون، دره آبشار، دره‌اما‌مزاده ابراهیم(ع)، دره کاک، آب شیردره و دره زون. رودخانه دربند پس از عبور از دره دربند و از کنار قهوه‌خانه‌ها و رستوران‌های حاشیه آن، از میدان سربند تا میدان دربندادامه دارد.مشخصه میدان سر بند مجسمه کوهنوردی آن است و در ادامه به آبشار دو قلو و شیرپلامی‌رسیم. از شیرپلا نیز می‌توان تا قله توچال کوهپیمایی کرد؛ راه باریک و مال رو است. بعد از گذر از آبشار دوقلو به پناهگاه شیرپلا و آبشار زیبایش می‌رسید، پناهگاه بسیار مجهز و امکان شب‌مانی نیز فراهم است. در اینجا کوهنوردان بسیاری را می‌بینید که بعد از استراحت در پناهگاه به سمت جانپناه امیری و قله‌توچال حرکت می‌کنند؛ شما هم می‌توانید یک بار تجربه کنید.

درکه

این دره در شمال تهران واقع است. در ابتدای مسیر دره اوین- درکه روستای درکه قرار دارد که یکی از خوش آب و هواترین مناطق روستایی تهران است. در «طل دره» اوین رودخانه‌ای پرآب جریان دارد که در بخشی از مسیر خود به‌صورت پلکانی در می‌آید که به «هفت‌حوض» معروف است و به‌صورت یک استخر طبیعی عمل می‌کند. رودخانه درکه از کوه‌های شمال تهران و از ارتفاعات شاه‌نشین سرچشمه می‌گیرد. این رودخانه پس از عبور از کنار زندان اوین، در میان دره‌ای کم‌عمق و عریض به موازات اتوبان چمران به سمت جنوب می‌رود. بعد از گذر از هفت‌حوض و دره‌گورا مسیر سمت چپ به سمت جنگل کارا می‌رود.ازجنگل شما می‌توانید به قله چین‌کلاغ و قله‌زیبای دوشاخ و سیاه سنگ‌ها صعود کنید. بعد از گذر از بند گلارنگ آبشار زیبای جوزک، اذغال‌چال و بند سیاه کرک به پناهگاه پلنگ‌چال می‌رسید، بعد از پناهگاه شما می‌توانید به سمت ایستگاه پنج تله‌کابین، هفت چشمه، یوردکاظم و... حرکت کنید که آمادگی و تجربه شما نسبت به منطقه را می‌طلبد. دره اوین- درکه به‌علت قرار گرفتن در مسیر راه کوهنوردان، یکی از پررفت‌وآمدترین دره‌های شهر تهران است.

 

فرحزاد

این دره دارای طبیعت متنوع و زیبایی است که از مبدا کوهستان تا عمق بافت شهر به طول 10کیلومتر نفوذ می‌کند. در این مسیر طولانی گاه دره و رودخانه با فضاهای طبیعی دیگر مانند پارک جنگلی یا تپههای پارک پردیسان پیوند می‌خورد و گاه با محیط شهری تلفیق می‌شود. رود- دره فرحزاد علاوه بر جاذبه‌های طبیعی، ارزش‌های تاریخی و فرهنگی هم دارد؛ چراکه از یک سو راه قدیمی و معروف امامزاده داوود(ع) از درون آن می‌گذرد و از سوی دیگر، امکان امتداد آن تا نماد میدان آزادی نیز وجود دارد.رودخانه فرحزاد از کنار روستای فرحزاد و در ادامه مسیر از بزرگراه شهید همت تا بزرگراه رسالت در مجاورت پارک پردیسان جریان دارد و پس از بزرگراه رسالت به رودخانه کن می‌ریزد. محله فرحزاد از سمت شرق به خیابان گلپاد و جاده قدیم امامزاده داوود(ع) و همچنین مرز بین شهرک‌های مسکونی و تپههای مشرف به منطقه فرحزاد می‌رسد. خیابان‌های کوهسار و صحرا نیز تشکیل‌دهنده محدوده جنوبی فرحزاد هستند.در ایام عید اگر سری به این منطقه زدید، کافه‌ها و رستوران‌های آن را از دست ندهید.

کن

این دره در شمال شرقی تهران قرار دارد و رودخانه‌ای که از بلندی‌های شمال البرز سرچشمه می‌گیرد، در مسیر آن جریان دارد. در طول دره‌ها قهوه‌خانه‌هایی وجود دارند که در روزهای هفته به‌ویژه در روزهای تعطیل تابستان از مسافران پذیرایی می‌کنند. مسیل کن، طولانی‌ترین مسیل شهرتهران است. این دره در شمال شرقی شهر تهران قرار دارد و رودخانه کن که از بلندی‌های شمال البرز سرچشمه می‌گیرد، در مسیر آن جریان دارد.  این رودخانه 5 منطقه شهرداری تهران را دربرمی‌گیرد که شامل مناطق 5، 22، 9، 21 و 18 می‌شود.

این رودخانه از قدیم آب شرب و همچنین آب مورد نیاز برای آبیاری باغ‌های میوه کن را تأمین می‌کرد و به این سبب همواره محل تفریح و گردشگاه شهروندان تهرانی بوده است.رودکن، پرآب‌ترین رودی است که از تهران می‌گذرد. مسیر طولانی این رود به‌علت عظمت و مقیاس شهری و فرا شهری آن، بسیاری از شریان‌های شهری و فراشهری را قطع می‌کند. در سال‌های دور اگر برای گردش به این منطقه می‌رفتید توت خوردن هم بخشی از ماجرا بود اما امروز دیگر اثری از توت در این ناحیه نیست و پیشنهاد ما باز هم سر زدن به رستوران‌ها و کافه‌های کن است.

 امامزاده های استان تهران

 

 

امامزاده اسماعیل

 امامزاده اسماعیل درخیابان شهید مصطفی خمینی ، نزدیک میدان «سید اسماعیل» قرار دارد و منسوب به اسماعیل از اعقاب امام علی النقی (ع) است. یک سوی این بقعه به واسطه بازار سرپوشیده به خیابان اصلی بازار تهران راه می یابد. این مکان تاریخی شامل میدان ، آب انبار ، مسجد- مدرسه فیلسوف الدوله و بازار سید اسماعیل است.بنای فعلی امامزاده شامل صحن ، ایوان ، رواق ( ایوانی که در مرتبه دوم ساخته شود ، پیشگاه) ، بقعه و مسجد است. صحن امامزاده به شکل مستطیلی به ابعاد 23 و 35 متر است که محور طولی آن در امتداد شمالی – جنوبی قرار دارد و دارای سه ورودی است.

ورودی شرقی

که مدخل اصلی بنا نیز محسوب می شود فاقد تزئینات است و به نظر می رسد نیمه کاره رها شده باشد. این ورودی مقابل سردر آب انبار ساخته شده و به معبر شمالی – جنوب شرقی امامزاده و خود امامزاده به میدان سید اسماعیل راه دارد. دو ورودی دیگر اطراف صحن نیز یکی در شمال و دیگری در جنوب به معابر فرعی راه دارند.

 جبهه غربی

بنا دارای ایوانی رفیع و خوش منظر است که در طرفین آن دو منار طویل دیده می شود. در طرفین ایوان ، سه ایوانچه در لبه صحن واقع شده است. بدنه ایوان غربی پوشیده از کاشی ، و نیم گنبد آن مزیّن به مقرنس زیبا و پرکار است. در محل پاکار قوس پوشش ایوان ، بر کتیبه ای با زمینه لاجوردی در سه سوی و روی کاشی های خشتی ، عباراتی به خط سفید نقش بسته است. طبق کتیبه موجود ، قدمت درِ چوبی بقعه به سال 886 هـ . ق یعنی دوره آق قویونلو می رسد و ظاهراً قدیمی ترین سند بر جای مانده برای قدمت شهر تهران است.کاشی های زرین فام مرقد متعلق به قرون هفتم و هشتم هـ . ق و مناره های موجود در این بقعه از قرن سیزدهم هـ . ق باقی مانده است.

 امامزاده احمد و محمود

در حوزه ماهدشت کرج ، خیابانی خاکی وجود دارد که به تپه ای باستانی و بنای آرامگاهی خشتی منتهی می شود. بنای امامزاده احمد و محمود بر تپه ای با ارتفاع حدود سه متر بنا شده و از فاصله دور در میان دشتِ مسطح ، نمایان است. مصالح به کار رفته در این بنا فقط خشت و گل است و بنا به صورت چند ضلعی و با گنبد ضربی برپا شده است. گرچه بنا بسیار تخریب شده ، ولی چنین به نظر می رسد که بنای امامزاده دو طبقه بوده و طبقه همکف به آرامگاه و طبقه دوم به سرداب اختصاص داشته. سبک معماری بنا از دوره صفویه تبعیت می کند و می توان قدمت آن را نیز به این دوره نسبت داد.اطراف امامزاده چندین قبر بسیار جدیدتر ، به چشم می خورد و به نظر می رسد که این مکان قبلاً گورستان یک آبادی بوده است . در کنار امامزاده دو تپه باستانی وجود دارد که تنوع و فراوانی سفال های پراکنده در آنجا حکایت از اهمیت آنها دارد. سفال های جمع آوری شده از سطح تپه ها ، قدمت آنها را به قرون هفتم تا نهم می رساند. با کمی فاصله ، چله تپه ، تپهسلیمان و تپه خاتون قرار دارند.

امامزاده ام کبری و ام صغری

این بنا هم اکنون در داخلشهر اشتهارد با گنبد بلند کاشیکاری شده نمایان است. ساقه گنبد از دو قسمت تشکیل شده : قسمت زیرین گنبد با اشکال لوزی مزین شده و بقیه ساقه آن که قاعده گنبد را تشکیل می دهد، آجری است. کاشیکاری بغل های ایوان با تزئینات معلقی ( پناهگاه) در نوع خود ممتاز است.بقعه از دو بخش تشکیل شده و داخل بنا فاقد هرگونه تزئین ، و تنها با گچ سفید شده است. این بنا را می توان به دوره صفویه نسبت داد که بعد از آن در دوره های مختلف مورد مرمت قرار گرفته است.

امامزاده جعفر ، هشتگرد

این بنا در داخل شهر هشتگرد واقع شده و گرداگرد آن را دیواری احاطه کرده است. قدیمی ترین و اساسی ترین بخش این بنا حرم آن است. داخل بقعه فاقد هرگونه تزئین یا نوشته و کتیبه است.

 امامزاده جعفر، پیشوا

بنای مرتفع و مجلل این امامزاده ، یادگار دوره صفویه است. گنبد کاشیکاری و صحن وسیع این امامزاده در داخل شهر پیشوا خودنمایی می کند. کتیبه ایوان حکایت از تعمیر و الحاق آن به دستور فتحعلی شاه قاجار در سال 1227 هـ . ق دارد.

امامزاده حسن

این بقعه در داخل شهر کرج واقع شده و بنای آن از داخل ، به صورت چهارگوش وسیع است که در وسط هر ضلع آن طاق نمایی برپا شده است. نمای خارج نیز به صورت چهارگوش در نهایت سادگی است. پوشش خارجی سقف از کاه گل است و به راحتی می توان نحوه طاق بندی آن را مشاهده کرد. براساس کتیبه ای که در داخل ایوان ورودی بنا قرار دارد، ساختمان امامزاده در ربیع الاول سال 906 هـ . ق و به فرمان ابوالمظفر شاه تهماسب اول صفوی انجام شده است.

امامزاده داود

این آرامگاه در میان دره های سبزدر شش کیلومتری توچال و 15 کیلومتری فرحزادواقع است. در گذشته بقعه امامزاده داود از بنایی سنگی مشتمل بر صحن و طاق نماهای کم عمق در اطراف و حرم و ایوان کوچکی در جنوب آن تشکیل می شدوگنبدی سبزرنگ داشت.وجوددرختان بید بسیار کهن حکایت از بناهای قبل از صفویه دارد.بنای اولیه این امامزاده سال ها پیش بر اثر سیلی بنیان کن از بین رفت و بنای فعلی که از ساقه گنبد بلند و گنبدی نوک تیز با دو گل دسته تشکیل شده ، بعدها جایگزین بنای اولیه شد.حرم هشت ضلعی کنونی و سرداب زیر آن در زمان فتحعلی شاه قاجار به جای بنای قدیمی که یقیناً برج ساده سنگی بود، ساخته شد. درهای شمال و شرق حرم نیز به زمان فتحعلی شاه باز می گردد. در وسط حرم ، ضریحی به رنگ چوب وجود دارد. وجود مرقد در داخل سرداب تنها منحصر به همین امامزاده است. نسب امامزاده براساس زیارت نامه بقعه به امام زین العابدین ( ع) می رسد.

امامزاده رحمن و زید

این بقعه در حاشیه جنوب غربی روستای پلنگ آباد اشتهارد قرار دارد و دارای سه گنبد آجری ساده ، سرسرا و راهرو است. امامزاده رحمن و امامزاده زید، در این بقعه دفن شده اند. این بقعه که در وسط محوطه بزرگی واقع شده و دارای حصار آجری است، منظره ای جالب و با عظمت دارد؛ به ویژه نمای سه گنبد آجری آن جلوه ای خاص به بنا بخشیده است.از شیوه معماری ساختمان چنین به نظر می رسد که این بنا به تدریج در طی سه قرن هفتم و هشتم و نهم هـ . ق تکمیل شده است.

امامزاده زید

این امامزاده در راسته بازار شهر تهران قرار دارد و شامل یک حرم چهار ضلعی بزرگ و ایوان و صحن در سمت شرق با گنبد دو پوش مدور و ملحقات آن است. بنای اصلی بقعه به دوره صفویه ( قرن دهم هجری ) تعلق دارد. در زمان فتحعلی شاه و ناصرالدین شاه قاجار صحن و ایوان و گنبد دوپوش و متعلقات دیگری به آن افزوده شد. در کتاب آثار تاریخی تهران آمده است : « لطفعلی خان زند که در سال 1209 به دستور آقامحمدخان در تهران به قتل رسید، در مجاورت این بقعه به خاک سپرده شده است».

در گذشته های نه چندان دور این امامزاده با مساحتی بیش از 30000 متر مربع دارای صحن و فضای وسیع مشجر بود و در آن حجره ها و طاق نماهای عالی ، گنبدی تخم مرغی شکل با کاشی های معرق ، بقعه و رواقی زیبا به چشم می خورد. امروزه صحن این امامزاده به مدرسه تبدیل شده و تنها محوطه ای کوچک با دری که به سمت بازار خیاط ها باز می شود ، از آن باقی مانده است.

امامزاده زین العابدین

بنای امامزاده زین العابدین سجاد ( ع) در کنار روستای باغ خواص ، در فاصله 10 کیلومتری ورامین قرار دارد. بقعه حیاطی وسیع دارد که مشجر و پوشیده از گورهای دوره اسلامی است.بنا شامل اتاقی مربع شکل است. در میانه هر ضلع طاق نما و در چهار گوشه آن ، چهار طاق نما دیده می شود. با تبدیل پلان چهار به هشت، گنبدی بر آن تعبیه شده است و در زیر آن نقوش بسیار زیبایی با استفاده از گچ شکل گرفته است. نمای زیر گنبد و پایه گنبد و همچنین دیوارهای داخلی آن گچ کاری شده است. در میانه این اتاق آرامگاه قرار دارد. آرامگاه حدود یک متر بلندتر از کف اتاق و دارای یک ضریح چوبی ومشبک است.

امامزاده سلطان مطهر

این امامزاده در حاشیه شهر بومهن در 52 کیلومتری شمال شرقی تهران ، بر سر راه تهران – آبعلی قرار دارد. طرح کلی بقعه شامل پای بست هشت ضلعی با گنبد هشت ترک است که در نوع خود بسیار هنرمندانه بنا شده است. این گونه بناها ، در معماری ایران به ویژه در شمال و شمال شرقی کشور سابقه ممتدی دارد و آقای «پیرنیا» سبک معماری آنها را تجلی شاخصی از سبک ری در معماری ایران دانسته است. این سبک معماری به دلیل اوضاع طبیعی و جوی خاص شمال ایران دوام و بقای بیشتری داشته است.بخش های اصلی بقعه سلطان مطهر شامل حیاط و ایوان بقعه ، اتاق مقبره ، کتیبه های سنگی مقابر هم جوار و صندوق چوبی بقعه است و «ملک کیومرث» یکی از مقتدرترین امرای محلی شمال ایران ، آن را بنا نهاد.

امامزاده سید نصرالدین

اندکی بالاتر از میدان محمدیه ( اعدام سابق ) بقعه سبزرنگی خودنمایی می کند که منسوب به مدفن نصرالدین از فرزندان امام سجاد ( ع ) است. این بنا مشتمل بر حیاط ، صحن و بقعه هشت ضلعی است. بخش مهمی از صحن و حیاط امامزاده در خیابان کشی های دوره پهلوی اول از بین رفت. بقعه این بنا متعلق به سال 993 هـ . ق است که در کتیبه چوبی طویلی به خط ثلث حک شده است.

امامزاده حسین ، ورامین

بنای امامزاده ی معروف به «شاهزاده حسین» نزدیک مسجد جامع ورامین  واقع است. ساختمان موجود تنها ته رنگی از بنای باشکوه اولیه را که متعلق به قرن هشتم هـ . ق است ، برخود دارد. بیشترین آثار باقی مانده از بنای اصلی ، در محراب نفیس آن به چشم می خورد.

امامزاده صالح

 بقعه امامزاده صالح درمیدان تجریش تهران قرار دارد. گنبد کاشیکاری شده این بنا چندین بار مرمت و بازسازی شد و سرانجام در سال 1368 به طور کلی تخریب و با کاشی جدید بازسازی شد. ضریح اولیه آن از چوب ساخته شده بود ولی بعدها از نقره و کتیبه هایاطراف آن با آب طلا منقوش و مزین شده است.حرم این بنا دارای ابعاد 5/6 * 6 متر است.

 امامزاده صالح کتیبه ای به تاریخ 700 هـ . ق داشت که در تعمیرات مدخل ساختمان از میان رفت. در حمله مغول بنای امامزاده یکسره از بین رفته بود اما بانیان خیـّر آن را برپا داشتند. مرحوم مصطفوی می نویسد: این بنای چهارگوش بزرگ و محکم تصور می رود مربوط به قرن هفتم هجری یا هشتم باشد. و در کنار آن درخت چنار کهنسال در آبادی بزرگ تجریش واقع می باشد. هلاکو میرزا فرزند فتحعلی شاه قاجار در سال 1210 بانی تعمیرات و تزئینات آن شده ، نقاشی های آن را انجام داده است. طبق کتیبه موجود در بنا مدفن صالح برادر امام هشتم می باشد. در سال 1323 خورشیدی مرحوم حسن فداکار بانی تغییرات و نصب کاشی مجدد در گنبد آن شد. در سالهای اخیر تعمیرات اساسی در بنا و صحن این امامزاده انجام شده است. در گورستان امامزاده صالح در کنار بقعه امامزاده صالح ، شخصیت هایی چون میرزا حسن خان مُؤتمن الملک ، میرزا حسن خان مشیرالدوله پیرنیا ، دکتر حشمت و .... آرمیده اند.

 

آبشارها

دوقلو ، کمرد ، سنگان ، پیچ ادران در اطراف تهران ابشارها ی زیادی که ابشار "دو قلو "از زیبا ترین انهاست که در ارتفاع دو هزار 700متری ارتفاعات دربند و در زیر پناهگاه شیرپلا قرار دارد .

 آبشار کمرد درمنطقه ای به نام منوچهر آباد ، بین جاده جاجرود و شهرک پردیس در دهکده ای کوچک به همین نام درقسمت شرقی اراکوه واقع است .

آبشار سنگان : این آبشار در انتهای جاده کن - سولقان در روستای سنگان است اوج شکوه این آبشار فروردین واردیبهشت است .

 آبشار پیچ ادران: از جمله آبشارهای فصلی دراطراف تهران است که ازذوب برفها در بهار و تابستان پدید می اید و در 15کیلومتری جاده کرج -  چالوس واقع است .

 چشمه ها

آبعلی هراز ،‌قلعه دختر ، اعلا ، تلخ اب ، اب گرم لاریجان ، چشمه شور ، چشمه آب اسک

چشمه آبعلی : دوغ و اب معدنی ابعلی را همه می شناسیم ، خود چشمه هم دورنیست ودر شمال دهکده ابعلی در 60کیلو متری شمال شرق تهران و در کنار بستر رودخانه مبارک اباد از زمین می جوشد .

چشمه قلعه دختر : این چشمه در دو کیلومتری غرب جاده هراز در محل پل دختر بین گردنه امامزاده هاشم و پلور به فاصله 50کیلومتری تهران واقع شده ، وجه تسمیه چشمه به قلعه ای است که به همین نام درکناران قرار دارد .

چشمه شور در ناحیه علی آباد و نزدیک دریاچه حوض سلطان است زمان استفاده مناسب از ان ، ماههای ابان واذر واواخر زمستان تا اردیبهشت است .

دره های تفریحی تهران :

دره کن سولقان (‌شمال شرقی تهران ) هملون ،‌ وزباد ،‌کشار ، اهنگرک ، دو چناران ، وارنگرود ، کردان ، واریان ارنگه ،‌اوشان فشم ، دره چالوس و اوین.

دره دو چناران : دره حصارک فرحزاد در شمال غربی فرحزاد قرار دارد که دره ای طولانی بادیدگاههای متنوع ، باغ ها ، چشمه ها و مسیری پرافت و خیز و مناسب برای راهپیمایی است که از مسیر می توان به امامزاده داوود رسید .

دره هملون دره کوچک و کمی صخره ای در 30کیلومتری جاده جاجرود بعد از روستای میگون پس از پل اهنی ، واقع است و دارای اب و هوای بسیار سرد درفصل بهار و اوایل تابستان است .

دره اهنگرک :‌این دره در غرب ابادی میگون ، 5کیلومتر بالاتر از بخش فشم حدفاصل حاجیه افتاب کوه و کوه اهنگرک با مزارع و درختان سرسبز وبسیار نزدیک به بخش میگون از جمله محیط های مناسب برای گردش یک روزه است .

دره وزباد در شمال گلابدره شمیران درمکانی سراشیبی در زیردامنه های صخره ای قله سه هزارو صد متری اسپیلت قرار دارد و دارای تعدادی چشمه کوچک است .

دریاچه ها

دریاچه تارو ممج ، ولشت ، سد امیرکبیر ، لار و منظریه ، سد لتیان ، اوان و شورمست .

دریاچه تارو ممج : این دو دریاچه میان دو رشته کوه قره داغ در شمال و کوه زرین در جنوب واقع شده اند .این دریاچه ها در مدخل کوه ودرارتفاع دو هزارو 500متری قرار دارند .

این دریاچه برای تفریحات ابی از جمله شنا و قایقرانی مناسب است.

دریاچه ولشت در نزدیکی کوه علم کوه قرار دارد و به دلیل قرارگرفتن در یک گودال بزرگ از دید پنهان است از طریق جاده کرج چالوس ، مرزن اباد ، جاده اسفالته تاکلنو و چلاجورمی توان به دریاچه رسید .

دریاچه لار ومنظریه : این دریاچه در 84کیلومتری تهران درجاده هراز قرار دارد و دارای هوای خنک و از دو راه میتوان به ان رسید :

جاده هراز ، رودهن روستاهای وسکاره اردینه و گردنه سیاه پلاس و جاده هراز ، پلور ، جاده سد لار کمردشت .

رودخانه ها : جاجرود ،‌حبله رود "فیروزکوه " ،‌طالقان رود ،‌شور و لار

غارها

بورنیک (‌درجاده دماوند فیروزکوه نزدیک روستای هرانده ) ، بیوک اغا ( مسیر جاده کن )‌ ، رود افشان ،‌گل زرد (‌در دشت لار )‌،یخ مراد (‌منطقه گچسر در منطقه ازاد بر )‌.

غار رود افشان : این غار بسیار زیبا در دهکده رود افشان شهرستان دماوند ودرکوهستان البرز مرکزی واقع است ، درون غار پوشیده از مواد اهکی است که به صورت قندیل هایی از سقف ان اویزان شده ، در داخل غار چاله هایی است که ابی زلال از دل صخره های سنگی ان بیرون می اید .

دشت ها

جانستون ، لار ، پهنک ،هویچ و مشاء

دشت بی نظیر پهنک در شمال قله زرد یکی از دیدنی ترین نقاطی است که می توان یک برنامه یک روزه از طریق بخش پلور در جاده هراز به ان رسید .

دشت هویچ : این دشت یکی از مناطق زیبا و کوهستانی واقع در منطقه افجه لواسانات و ازمناطق ییلاقی و زیبای استانتهران است ، این دشت برای گردش در فصول بهار ، تابستان و پاییز مناسب است .

 مکانهای تاریخی اطراف تهران :

تپه گبری ، برج های نقاره خانه و علاء الدین ، ، مسجد جامع دماوند ، اتشکده ری و تپه میل ، برج علاءالدین ، قلعه هایدختر ، ایرج ،‌ امامه ، رودخان ،‌الموت و قلابن .

قلعه ایرج از بزرگترین قلعه های ایران به شمارمی اید که به شکل مستطیل و با خشت و گل ساخته شده ودر شمال شرقی ورامین ، نزدیک دهکده جعفراباد واقع است .

پارکهای شهر تهران

باغ وحش تهران ، پارک های ارم ،‌ جمشیدیه ، بعثت ،‌الاچیق (‌بزرگراه ساوه کنار شهرک ولیعصر )‌،‌چیتگر ، ساعی ، لاله ، ملت ، شهر و شطرنج (درخیابان شهید ساری )‌ از جمله پارکهایی که می توان با گردش و گشت و گذار در انها خاطرات خوشی از تعطیلات نوروزی برای خانواده رقم زد .

ساوجبلاغ با 220 اثر تاریخی

شهرستان ساوجبلاغ با 220 اثر تاریخی و مناظر طبیعی فراوان مکان مناسب برای گردشگران مسافران نوروزیست که قصد دارند تعطیلات خود را در مناطق اطراف تهران سپری کنند .

ساوجبلاغ با قدمتی 7 هزار ساله به دلیل داشتن آب و هوای معتدل و آثار تاریخی و مناظر طبیعی چشم نواز از جمله تفرجگاهها و مناطق بکر ، سرسبز و زیبای استان تهران که در 70 کیلومتری غرب تهران قرار گرفته است .

29 امامزاده مقدس ، 30 تپه باستانی و ده ها بنای تاریخی شامل حمامهایی با قدمت چند صد ساله ، پل هایی متعلق به دوره های قبل قلعه های باستانی و سنگی طالقان ، کاروانسرای تاریخی ینگی امام متعلق به دوره صفوی آثار تاریخی این شهرستان را تشکیل می دهد .

براساس این گزارش ، کوه های سر به فلک کشیده البرز ، باغهای پردرخت ، چشمه های متعدد در بخشهای چندار و طالقان ، رودخانه های پر آب شاهرود و کردان و سد طالقان با چشم اندازی زیبا، مناظر طبیعی این شهرستان را تشکیل می دهد .

منطقه گردشگری شاه چشمه گدوک فیروزکوه

قلعه شاه چشمه گدوک در شمال شرقی شهرستان فیروزکوه واقع شده که وجود جاذبه های طبیعی فراوان و چشمه هایآب معدنی نظر گردشگران زیادی را به این منطقه جلب کرده است.

منطقه گدوک بالاترین منطقه راه حد فاصل میان فلات مرکزی ایران و ناحیه مازندران می باشد و نقطه ای برفگیر و بسیار سرد است.

وجود کاروانسرایی مستحکم و وسیع گواه از حضور کاروانیان و مسافران زیادی در این منطقه دارد.برکه ای زیبا در حاشیه این چشمه قرار دارد که زیبایی این منطقه را دوچندان کرده است.

 زیباترین خیابان تهران چطور ساخته شد

در سال ۱۳۰۹ مجلس شورای ملی قانونی را برای ساخت و گسترش خیابان‌های تهران تصویب کرد و پس از آن گام‌های ساخت خیابان ولیعصر که آن زمان «جادهٔ مخصوص پهلوی» نامیده می شد آغاز و برای نخستین بار این خیابان قیرریزی شد.

هادی معیری نژاد:درسال ۱۳۱۰ خورشیدی پیش از آمدن ملک فیصل٬ پادشاه عربستان به تهران، خیابان الماسیه (باب همایون) و میدان توپخانه و آغاز خیابان لاله‌زار برای نخستین بار آسفالت شد و یک سال پس از آن در سال ۱۳۱۱ خورشیدی، خیابان پهلوی نیز آسفالت شد،چون در آن دوره منطقهٔ شمیرانات بیش‌تر چهره‌ای ییلاقی داشت این گذرگاه نیز به گونه‌ٔ جاده‌ای بود که ازمیان تپه‌ها می‌گذشت و چندان همسانی با خیابان‌هایی چون سپه (امام خمینی) و شاهرضا (انقلاب) که درپیرامون آنها ساختمان‌های نوین ساخته شده بودنداشت،این جاده با ردیف‌های چنار منظم در دو سوی آن شناخته می‌شد.
خسرو معتضد در این باره می نویسد:"جاده مخصوص یا جاده پهلوی که به قول دکتر مصدق دو قصر رضاشاه یکی کاخ مرمر در شهر و دیگری کاخ سعدآباد واقع در دربند را به هم متصل می کرد تا سال 1320 اختصاصی بود مردم از جاده قدیم شمیران به تجریش می رفتند. خاصان، درباریان، وزیران، سفرا و نظامیان که دستور شرفیابی به آنان ابلاغ می شد از جاده مخصوص که سالها فقط شوسه بود و از سال 1316 به بعد آسفالت شد در اطراف این جاده وسیع تا چشم کار می کرد بیابان و باغ و مزرعه و جالیز و خانه های ویلایی دور از هم قرار داشت. در وسط راه، در سمت چپ جاده مخصوص، یک رستوران خارج شهری ساخته شده بود که چون آبشاری خوش منظره داشت آن را رستوران آبشار می خواندند و محل تردد و تفرج گروههای خاصی از جامعه بود که جاهلها و داش مشدیها خوانده می شدند و البته این اتفاق پس از سالهای بعد از شهریور 1320 بود،جاده پهلوی از حدود پنجاه سال پیش به صورت تفرجگاه مردم تهران جلوه ها نمود در سالهای 1326 - 1325 دولت قوام بنا را بر آن گذارده بود که در ضلع راست این خیابان بین سه راه عباس آباد تا میدان ونک را به جنگل مصنوعی بزرگی که هوای شهر را تلطیف نماید تبدیل کند. مرحوم مهندس کریم ساعی که از استادان کشاورزی و متخصص جنگلکاری بود اجرای این پروژه مهم را عهده دار شد اما در گیر و دار چرخ و دنده بروکراسی
) دیوان سالاری ( فرساینده از یک سو و نبود بودجه از سوی دیگر این طرح آنقدر به درازا کشید که موضوع منتفی شد و به دلیل افزایش بهای اراضی این منطقه که به جنگل ساعی شهرت یافته بود، به جای حیوانات و وحوشی که قرار بود از جنگلهای مازندران و از دشت ارژن فارس و کویر لوت به این جنگل منتقل شود، زمین خواران به جان این اراضی افتادند و زمینهای آن را به بهای بسیار بالا خرید و فروش کردند و جنگلی نصیب مردم تهران نشد مگر پارک خوبی به نام ساعی که امروز باقی و برقرار است،جاده پهلوی کم کم به خیابان امیریه رسید. بدین ترتیب بین میدان تجریش و میدان راه آهن خیابانی طولانی شکل گرفت که آبادانی آن از سالهای 1332 به بعد آغاز شد.