در ۱۲ می سال ۱۹۴۹ میلادی، «برلين» پایتخت آلمان به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم شد.

به موجب توافق‌‏هايى كه پس از جنگ جهانی دوم بين چهار دولت اشغالگر آلمان صورت گرفت، آلمان بين اين چهار دولت تقسيم شد و برلين پايتخت آلمان نيز با اينكه در وسط منطقه اشغالی شوروی واقع بود، در اختيار چهار دولت شوروی، فرانسه، انگلستان و امريكا قرار گرفت. اما پس از چندی، اتحاد جماهير شوروی با هدف خارج كردن نيروهای نظامی غرب از آلمان شرقی، شهر برلين را محاصره كرد و كليه راه‌‏های زمينی و آبی منتهی به آن را بست.

استدلال استالين اين بود كه اگر غرب خواستار تشكيل كشور آلمان غربی است، لازم نيست به حضور خود در آلمان شرقی ادامه دهد. اما استدلال می‌‏كرد كه چون «چك‌ اسلواکی» در دست شوروی است و نروژ نيز در معرض خطر قرار دارد، بنابراين اگر سه دولت ديگر، از آلمان شرقی و برلين عقب‏‌نشينی كنند، به معنای سقوط آلمان غربی خواهد بود. لذا «هاری ترومن»، رئيس جمهور وقت آمريكا تصميم گرفت محاصره برلين را بشكند. در اين ميان، شورای امنيت ملی آمريكا نيز با هدف مقابله با شوروی، دو گروه از بمب‌‏افكن‌‏های خود را كه حامل بمب‌‏های هسته‌‏ای بودند، به انگلستان اعزام كرد.

پيمان آتلانتيک شمالی، ناتو در چهارم آوريل ۱۹۴۹ میلادی تشكيل شد و آمريكا با شكستن محاصره برلين، تا آستانه‌ی جنگ با شوروی پيش رفت. ادامه اين بحران در نهايت به تقسيم برلين به دو قسمت شرقی و غربی در دوازدهم می ۱۹۴۹ میلادی انجاميد. از ديگر پيامدهای اين بحران، تقسيم آلمان به دو كشور آلمان غربی در ۲۳ می و آلمان شرقی در ۷ اكتبر آن سال بود.

در اين ميان هر چند برلين، بين شوروی و سه دولت ديگر به دو قسمت تقسيم گرديد ولی با ساخت ديوار معروف برلين در ۱۷ اوت ۱۹۶۱ میلادی، جدايی شرق و غرب بيش از پيش شدت گرفت. این دیوار در سال‌های ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۹ به‌ مدت ۲۸ سال شهر برلین را به دو منطقه‌ی شرقی و غربی تقسیم کرده‌ بود. این دیوار اصلی‌ترین نماد جنگ سرد بود که به پرده‌ی آهنین مشهور شد. برلين تا سال ۱۹۸۹ میلادی همچنان دو نيمه بود و در نهايت در نهم نوامبر اين سال، با تخريب ديوار برلين، پايتخت آلمان يك‏پارچگی خود را به دست آورد.

دو ماه پس از فروریزی دیوار، یک نقاش ایرانی به نام «کانی علوی» برای نخستین بار روی آن نقاشی کشید. در آغاز، امنیت وی توسط دوست اسکاتلندی نقاش ایرانی که در سفارت اسکاتلند در بخش شرقی کار می‌کرد در تماس با وزیر دفاع جمهوری دموکراتیک آلمان فراهم شد. سپس برای توسعه کار، نقاش‌ها از طریق اطلاعیه رادیویی و تلویزیونی کانی علوی از این پروژه داوطلبانه آگاه شدند و در طی شش ماه روی ۱۳۰۰ متر از دیوار نقاشی کشیده شد.

در سال ۱۹۹۶ وقتی بحث‌ها میان سیاست‌گذاران برای خرابی دیوار اوج گرفت، کانی علوی «گالری بخش شرقی» (East Side Gallery) را تاسیس کرد تا از آن طریق بتواند کمپین حفظ دیوار را پیش ببرد.